De straat is een perfecte plek waar het einde van de
feestmaand zich uit in tal van zaken. Niet alleen door het bijna treurige beeld
van de straat (doei kerstverlichting, hallo kale kerstbomen langs de weg die
met veel geweld naar buiten zijn gebracht, om nog maar te zwijgen van alle
vuurwerkrestjes die respectloos op een hoopje zijn blijven liggen waar ze
lagen). Ik heb het hierbij vooral over de communicatieve gedragingen van mensen
op straat, gerelateerd aan het nieuwe jaar en/of het einde van de hartelijke
feestmaand.
We worden massaal omsingeld door mensen die proberen om hun
goede voornemens vast te houden. Joggende mensen, vrouwen die slepen met
aubergines en light producten , struggelend op de fiets (want ook dat hoort bij
meer beweging!), en terugdenken aan dat ene stuk taart op Tweede Kerstdag
waarvoor ze nu hard moet werken. Goed nieuws; het lukt jullie al een week.
Slecht nieuws: nog 51 te gaan. Mensen die beweren dat goede voornemens onzin
zijn omdat ''toch niemand ze volhoudt'', zijn waarschijnlijk gewoon bang om te
falen? Ik weet het niet. Respect voor hen die het toch elk jaar weer proberen,
en al lukt het maar twee weken, dan heb je toch twee weken wat gezonder geleefd.
Always look on the bright side!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten