Ook deze cultuur wordt gekenmerkt door een hoop
vooroordelen. De taal wordt gezien als ordinair, iets voor achterstandswijken
en -gezinnen, mensen die de Nederlandse taal niet goed genoeg kennen en daarom
maar woorden erbij verzinnen. Niks blijkt minder waar; straattaal is een
belangrijke manier van spreken geworden, voornamelijk onder pubers en
jongvolwassenen.
Fakawa, deze bika
heeft een froxe umpielumpie. Laten we eerlijk zijn; klinkt een stuk
robuuster dan ''Jongens, mijn fiets heeft een lekke achterband''. Of wat dacht je van deze: Palla tanga, heb jij faya voor mijn kush?
Das nou nog eens een creatieve manier van vragen naar een vuurtje! Ik garandeer
deze mensen veel succes bij het aanspreken van een tanga. En als Communicatiestudente laat ik me maar al te graag
inspireren door dit lappie taaltje,
de zogeheten échte praat van de straat. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten