Het mooie Limburg

Limburgers. Asociale nep Duitsers die vlaaien wegkanen als boterhammen en praten alsof ze niet helemaal in orde zijn. Zelfs na mijn verhuizing word ik dagelijks geconfronteerd met lompe, onbeschaafde beledigingen over de zuidelijke bevolking van ons mooie landje. Ondanks het feit dat ik me persoonlijk meer thuis voel in Brabant, vind ik dat Limburg, ondanks het frappante accent, ook heel veel leuke kanten heeft. Maar aangezien ik omgeven word door mensen die het daar totaal niet mee eens zijn, ben ik toch aan mezelf gaan twijfelen. Is het Limburgse volk daadwerkelijk zo vreselijk? Tijd om op onderzoek uit te gaan. En waar kan dat beter dan op (de Limburgse) straat!

Allereerst; hoe zouden Limburgers zichzelf het beste omschrijven in één woord? De meest voorkomende antwoorden van de shoppende menigte in Roermond zijn gezellig, bourgondisch en levendig. Bij de vraag of men op de hoogte is van de vooroordelen over Limburg, trokken de meeste mensen een zuur gezicht. ''Natuurlijk kennen we de vooroordelen, we worden er dagelijks mee geconfronteerd.'' Mooi, ik ben dus niet de enige die word afgezeken en beledigd.
Even voor de goede orde; ik wil niet zielig doen, mensen zijn gewoon écht vaak ontzettend grof over Limburgers.

Zijn Limburgers zelf het eens met deze vooroordelen? Over het algemeen niet. Ze vinden zichzelf absoluut niet asociaal, en willen al helemaal niet worden gezien als nep Duitsers. (''Zeg dan nog nep Belg, Belgen zijn tenminste relaxt!''). Toch snappen de meeste mensen wel waar deze vooroordelen vandaan komen. In eerste instantie heeft dat natuurlijk te maken met een stukje geschiedenis, waar ik jullie maar vooral mezelf niet al te zeer mee zal belasten; Limburg hoorde voor lange tijd niet bij Nederland. Daarnaast heeft Limburg ook vaak pech; de grootste idioten en mafkezen die te zien zijn op tv (denk hierbij aan programma's als Idols en Holland's Got Talent) komen uit Limburg, waardoor er meteen een beeld wordt gevormd over de hele bevolking van de zuidelijke provincie.

Conclusie: geschiedenis en domme pech helpen mij en vele andere ''normale'' Limbolanders aan een zeer slecht imago. Laat de mensen maar lullen op straat, ik haal mijn schouders op en kan er wel om lachen.